Ukrajinski vojni analitičar Kostyantyn Mashovets izjavio je 24. novembra da su ruske snage zauzele Katerynivku, Jelizavetivku, Ilinku i, vjerovatno, Romanivku (sve naselja sjeveroistočno od Vuhledara duž magistralnog puta C051104). Geolocirani snimci objavljeni istog dana pokazuju da su ruske snage nedavno napredovale do istočne periferije Jelizavetivke. Dodatni snimci geolocirani 24. novembra ukazuju da su ruske snage napredovale i do centra naselja Trudove, smještenog sjeverno od Vuhledara.
Ruske snage su također ostvarile napredak u oblasti Velike Novosilke. Geolocirani snimci objavljeni 23. i 24. novembra potvrđuju pomake južno od Rozdolnea (sjeveroistočno od Velike Novosilke) i do zapadne Novodarivke (jugozapadno od Velike Novosilke).
Od 1. septembra 2024. godine ruske snage značajno su povećale tempo napredovanja na pravcima Pokrovsk, Kurakhovo, Vuhledar i Velika Novosilka, osvojivši najmanje 1.103 kvadratna kilometra u ovim oblastima. Za poređenje, tokom cijele 2023. godine osvojeno je samo 387 kvadratnih kilometara, što je u velikoj mjeri posljedica ukrajinske kontraofanzive.
Napredovanje ruskih snaga na jugoistoku Ukrajine uglavnom je rezultat identifikacije i taktičkog iskorištavanja ranjivosti na ukrajinskim linijama. Ruske snage postupno i taktički napreduju u ovom području od jeseni 2024. godine. Međutim, ruske snage nisu bile u stanju da obnove operativni manevar viđen tokom prvih mjeseci invazije punog razmjera.
Trenutni ruski taktički napredak, iako brži u poređenju s periodima pozicionog ratovanja koji su obilježili veći dio 2023. i početak 2024. godine, i dalje je daleko sporiji od stope napredovanja iz marta 2022. godine.
Zauzimanje Vuhledara omogućilo je ruskim snagama da nastave s ofanzivnim operacijama u zapadnoj Donjeckoj oblasti, što je suprotno ranijim procjenama Instituta za proučavanje rata (ISW), koje su predviđale drugačiji razvoj situacije.
